بهبود ترکیب تصمیم در طیف سنجی مشارکتی تحت کانال های محوشدگی در شبکه های رادیوشناختگر

طیف سنجی مشارکتی یک طرح کارآمد جهت مقابله با آثار مخرب محوشوندگی بر عملکرد آشکارسازی در شبکه های رادیوشناختگر به شمار می آید. ترکیب داده یکی از المان ها یا اجزای بنیادی این طرح کارآمد است. در فرایند ترکیب داده هر کاربر نتیجه ی سنجش محلی خود را به مرکز ترکیب ارسال می کند و مرکز براساس یکی از قواعد، داده ها را باهم ترکیب می کند و تصمیم نهایی را درخصوص حضور کاربر اولیه می گیرد. اگر هر کاربر پس از یک تصمیم گیری محلی نتایج را به صورت "0" و "1" به مرکز ارسال کند، ترکیب داده ها، ترکیب داده ی سخت یا ترکیب تصمیم نامیده می شود. در این تحقیق، درحالی که کانال های سنجش تحت محوشدگی ناکاگامی و رایسی هستند، قاعده ی ترکیب تصمیم n- برابر به کارگرفته شده و عملکرد آن از طریق شبیه سازی های عددی مورد بررسی قرارگرفته است. ارزیابی ها نشان می دهد که قواعد 1- برابر و 2- برابر از عملکرد آشکارسازی بهتری نسبت به سایر قواعد ترکیب تصمیم، تحت شرایط رایسی و ناکاگامی برخوردار هستند. به علاوه، جهت کاهش حجم اطلاعات ارسالی به مرکز ترکیب و افزایش بازده انرژی، از تکنیک سانسور داده با دو آستانه در طیف سنجی مبتنی بر آشکارسازی انرژی استفاده شده است. در این تکنیک، برای ایجاد تمایز بین دو آستانه ی تصمیم گیری از یک ضریب (k) استفاده شده و ضریب با بیشترین احتمال آشکارسازی برای کانال های ناکاگامی و رایسی به دست آمده و نشان داده شده است که این ضریب به تعداد کاربران درحال مشارکت و همچنین نسبت سیگنال به نویز وابسته نیست. نهایتاً، مشاهده می شود که استفاده از این طرحِ ترکیب تصمیم برای کانال های ناکاگامی و رایسی علاوه بر بهبود عملکرد آشکارسازی، منجربه کاهش 20 تا 25 درصدیِ حجم داده های ارسالی به مرکز ترکیب می شود.